Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Başkanı Rifat Hisarcıklıoğlu 27 Kasım 2012 tarihinde Düzce?ye okul sözü verdi, 2 yıl sonra 30.10.2014 tarihinde nihayet protokol imzalandı, bugün 11 nisan 2015. Ne bir ses ne bir çalışma var, ortada olan ise 3 yıl süren bir oyalama. Bir de eğitim kampüsümüz olacaktı. Onun da sözü verileli yıllar oldu. Düzce eğitimde sadece sözlerle avutuldu.
Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği Başkanı Rifat Hisarcıklıoğlu, 27 Kasım 2012 tarihinde Düzce?ye geldiğinde 24 derslikli bir okul sözü vermişti. .Bugün 13 Nisan 2015. Aradan tam 28 ay 15 gün geçti. Okul için yer ve para problemi olmadığı söylendi ancak 3 yıl geçti hala verilen söz yerine getirilmedi.
Hisarcıklıoğlu?nun okul sözü için 23 ay beklendikten sonra nihayet 30 ekim 2014 tarihinde protokol imzalandı.
TSO?nun kendi içindeki çatışmalar yüzünden bu yatırım gerektiği gibi takip edilmeyince protokol imzalanmasının üzerinden de bir 6 ay geçti. Okul sözü hala temel aşamasına gelemedi.
Eğitimde zaten yerlerde sürünen Düzce, sürekli değişen milli eğitim müdürlerinin yüzünden seviyesini yükseltemezken,, 15 yıldır prefabriklerde eğitim veren bir çok okulun 15 yıl sonra kalıcı binalara kavuşması siyasilerin övünç kaynağı oldu ancak, hala bir çok okul kalıcı binalara geçemedi.
BİR DE EĞİTİM KAMPÜSÜ VAR
Düzce, sadece özel şahısların verdiği sözü tutmaması ile değil devlet yatırımlarının da gecikmesi ile şanssız bir durumda. Yine 3 yıldır Gümüşpınar?da yapılacak diye beklenen eğitim kampüsünün temeli hala atılamadı. 246 dönüm arazi üzerine 5 bin öğrenci kapasiteli yapılacak olan eğitim kampüsünün temeli geçtiğimiz yıl Haziran?da atılacaktı. Hatta 3. Grup MEB Düzce Eğitim Kampüsü yarışması düzenlenmiş ve 1. seçilen proje Milli Eğitim Bakanı Nabi Avcı tarafından ödüllendirilmişti. Ancak projesi ve yeri hazır olan eğitim kampüsünde de bir adım atılmadı ve Düzce beklemede kaldı.
Eğitimde yıllardır fiziki sorunlarını çözemeyen Düzce?de zaman zaman eğitimin kimlerin elinde olduğu ve Düzce?ye ne kadar fayda sağladıkları tartışılırken, daha uzun yıllar özlediğimiz, beklediğimiz başarı ve kaliteye kavuşamayacağımız tartışılmaz bir gerçek.
