Dedelerimizden, ninelerimizden hep duyarız,? ?nerede o eski ramazanlar? diye iç geçirdiklerini. Kalmadı derler pidenin tadı, davulcunun tokmağının o eski sesi. Eskiden ramazanların, bayramların daha farklı olduğunu söyleyen büyüklerimiz bize o eski ramazanları anlattı.
Düzce?nin Yenitaş Köprü Köyü?nden 81 yaşındaki Ömer Yılmaz bize muhacirlerin o eski ramazanlarını anlattı.1893 yılında Bulgaristan?dan Yenitaş Köprü Köyü?ne göç eden muhacirlerden Ömer Dede??ramazan aynı mübarek ramazan ama eski tatlar; eski adetler yok artık.??diyerek başladı sözlerine. Ömer Dede:??eskiden herkes tarlada, bağda bahçede çalışırdı. İftar soframız yer sofrasıydı.Tahta kaşıklarla bir tastan içerdik çorbamızı.Kimse geç kalamazdı sofraya,hepimiz aynı anda otururduk.Büyük birisi su isteyince,küçük hemen ayağa kalkar buyur dede suyunu derdi.Şimdi küçükler oturduğu yerden zor kalkıyor.Biz o günleri yaşadık.şimdide o günleri mumla arıyoruz.??dedi.
??Muhacirlerin oturtma tatlısı, tarhana çorbası, su böreği meşhurdur. Onlar bizim iftar sofralarımızda eksik olmazdı?? diyen Ömer Dede, tarhana çorbasının adının ise darhaneden geldiğini anlattı.
Ömer Amca kalabalık iftar sofralarını ise şu sözlerle anlattı:??bir hanımlar, bir de erkekler için iki ayrı oda vardı. Hanımların hacet yeri bile ayrıydı. İftara gelenler yatıya da kalırdı. Her gün biri olurdu. Televizyon yok, ışık yok oturur sohbet ederdik. Hocalarımız bize hikayeler anlatırdı. Çok misafir perverdik ??Eskiden pide yemezdik, pazar ekmeği almazdık. Kendi ekmeğimizi kendimiz pişirir, kendi unumuzu bile kendimiz öğütürdük ??diyen Ömer Dede, şimdi motorlarıyla mahalleleri dolaşan ramazan davulcularının ise o dönemde mahalleri tek tek dolaşıp, misafiri olanın kapısında maniler söyleyip ev sahibinden para aldıklarını keyifle anlattı.
