Diyabetli gençler ve çocuklar için düzenlenen kampa ailelerde katıldı. Yaşamlarını yeni baştan düzenlemelerini gerektiren ve sıkı bir takip ile evlatlarının hastalığını kontrol altına almak zorunda kalan aileler duygularını Düzce Tv mikrofonlarına anlattı.
Küçücük yaştaki çocuklarını pençesine alan ve ortaya çıkışı genelde ani ve dramatik olan diyabet hastalığı ile çocuklar kadar aileleri de baş etmeye çalışıyor. Ailede diyabet gibi kronik hastalığa sahip bir çocuğun bulunması, tüm ailede strese neden olurken, ayrıca ailenin yaşam stillerini ve aile üyelerinin birbirleriyle ilişkisini değiştiriyor. Aile, hasta çocuğun tanı alması ile birlikte birçok sorunla yüzleşmek zorunda kalırken, hastalığın sürecinde sıkı takip gerektiren diyabet gibi önemli bir hastalığı olan çocuklar ailelerine önemli yük getiriyor.
Tıpkı diyabet hastası çocukları Düzce Çocuk ve Genç Diyabetliler Derneği?nin düzenlediği kampa katılan aileler gibi.
Çocuğuna henüz 10 gün önce şeker hastalığı tanısı konulan Recep Ecer, ilk yaşadıklarını anlattı, diğer diyabetli çocuğu olan ailelerle tanışınca hayatın bir parçası olduğunu anladıklarını söyledi.
Ecer, ?10 günlük bir diyabetlik çocuğumuzun babasıyım. Yaklaşık iki hafta önceye kadar aşırı idrar çıkartma oldu. İdrarına yetişememe gibi daha önce böyle bir vaka olmadığı için biz biraz internetten araştırdık diyabet şüphesiyle doktora müracaat ettik. Tabi yapılan tahliller sonucu maalesef değerlerimiz yüksek çıktı. Annesi çok etkilendi. Annesi etkilendi ama akrabalarımız telefonla haberleşince telefonda üzgün konuşana ağlayanlar onlar biraz daha bizim moralimizi negatif etkiledi. Yoksa biz normal diğer diyabetli ailelerle tanışınca bunun makul bir çözümünün ya da hayatın bir parçası olduğunu daha hissettik. Tabi biraz daha alıştık yavaş yavaş. Bu kamp ortamında kendileri gibi olan hem de uzun süredir diyabet teşhisi ile yaşayan ağabey ve ablalarını görünce yalnızlık hissetmiyorlar ve özelliklede dün yapılan konferansta hayatta başarılı olmuş insanlarında bulunması onlara ve bizlere çok moral desteği oluyor. Bu tür şeyler soysal sorumluluk projesi adına çok önemli. Belki bunu atlatmamızda yüzde elli katkı sağlıyor diyebilirim.? Dedi.
Çocuğunda diyabet hastalığının nasıl teşhis edildiğini anlatan Selim Gürkanak ise, çevredekilerin sürekli hastalığı sorması nedeni ile çocuğunun kötü etkilendiğini söylerken, diğer ailelere de tavsiyede bulundu.
Gürkanak, ? Geçen yıl Mart ayında benim bu çocuğum hastalığa yakalandı. Çok aşırı şekilde okulda su tüketimine başladı. Gece sürekli tuvalete kalkma ihtiyacı duyuyordu. Çocukta sinirlilik agresiflik durumları ortaya çıktı zayıfladı gözlerinin altında morarmalar meydana geldi. Annesi şüphelendi aslında. Cumayerinde sağlık ocağına götürüp kan tahlili yaptırdığımızda direk 280 nin üzerinde çıktı kanı. Öbür gün hemen doktoru yönlendirdiğinde üniversiteye gittiğimizde 360 civarında çıktı kanı. Aynı gün hemen yatış verdiler. 2 gün hastanede yattı. Aileler o esnada büyük bir şok geçiriyor. Bir korku bir endişe. Tabii ki bizim yüzlerimiz asılıyor çocuğun morali bozuluyor. Toplumda çok bilinen bir hastalık değil. Eşimiz dostumuz soruyor onlara açıklama yapıyorsun çocuk bundan etkileniyor. Çocuğumun dediği şey şuydu geçen yıl baba ne olur telefonlara bakma artık. Bu hastalığa sahip çocukların velileri olarak çocuğumuzun yaşam kalitesini arttırabilmek için elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalışmalıyız.? Şeklinde konuştu.
Selim Gürkanak?ın eşi ise, ilk şoku yaşadıktan sonra çocukları için en iyisini yapabilme çabasına girdiklerini anlattı.
Gürkanak, ? İlk öğrendiğimizde tabi şok olduk. Baya bir üzüldük. Zor oldu ama bir an önce kabullenip onun tedavisi şekerinin daha düzenli gitmesi için. İnsan ilk başta şok oluyor ama bir an önce onu atlatıp çocuğum için daha iyi ne yapabilirim sürekli araştırmak gerekir. Nasıl düzenli tutabilirim nasıl düzenli gidebilir şekeri. Bu konuda kendimizi geliştirmeye çalışıyoruz. Biz de onunla çok şey öğrendik. Dünyanın sonu değil. Çocuğumuzda değişen bir şey yok. Artık kabullendik normal hayat devam ediyor.?dedi.
